RADIO-BINGO op RTV GO! DOE ELKE ZONDAG MEE...
Gepubliceerd op: 13 januari 2017, categorie Column
Het is januari. Dat betekent een nieuw jaar, nieuwe kansen en.. nieuwe voornemens! Nederlanders zijn alweer druk in de weer met sporten en appels eten terwijl wij bij RTV GO! aan hele andere dingen denken: Hoe blijven we onze doelgroep interesseren? Ook ik heb nagedacht over goede voornemens en wat ik kan veranderen voor de omroep.
Als een van de jongste redacteuren bij de omroep ben ik opzoek naar vernieuwing en verfrissing. Een frisse blik op alles wat mijn Groningse bloed harder laat stromen. Maar hoe zorg ik ervoor dat dat overkomt in de gemeente Oldambt?
Goede voornemens kunnen heel persoonlijk zijn. Ik kan het ook erg persoonlijk gaan maken en beginnen over zaken die onze doelgroep helemaal niet aangaan. Maar nee. Ook ik weet dat ik het bij RTV GO! niet te gek moet gaan maken. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.
Juist daarom wil ik de nuchtere Oldambster over boord gooien. Vernieuwing had ik het over niet waar? Verfrissing van de omroep! Dat betekent ook vernieuwing voor mijzelf. Ik moet schrijven voor een andere doelgroep en een ander medium dan ik gewend ben. Daarom laat ik mij onderdompelen in de cultuur waar mijn hart ligt. Een plek waar ik altijd thuis kom: De mooiste hoek van het hoge noorden.
Er is een ding dat alle noordelingen met elkaar delen. Een ding dat ons identificeert. Datgene wat ons imago gelijk op tafel gooit: Onze práchtige toal! Ik ga mij daar eens stevig mee bemoeien. Met mijn jonge blik probeer ik u of jij als frisse Oldambster een nieuwe kijk te geven op de taal die dicht bij ons hart staat. Maar daarvoor moest ik eerst mezelf in de taal gaan interesseren.
Van Pekela tot Rotterdam, van Winschoten tot Den Haag. We hebben soms moeite om elkaar te begrijpen. De nuchtere Groningers praten voordat ze denken en zeggen wat hun op het hart ligt. Dat kan er soms heel ongemakkelijk uitkomen. Ik heb wat onderzoek gedaan naar hoe wij Groningers Nederlandse opmerkingen en spreekwoorden vertalen naar ons eigen idee.
Ging eens achterover zitten en nadenken over bepaalde taferelen die met onze taal wel eens wat geestiger kunnen worden, terwijl de Amsterdammer met onderdrukt accent hun zieke oudtante sterkte wenst op een simpele manier, weten wij Groningers dat wel heel eigenaardig te vertalen naar: Kop d'r veur hold'n hè! Zo houden we ons zeker niet in.
Terwijl onze minister-president na het kerstdiner zijn vrouw bedankte voor het eten en zei: ‘’Poeh, wat heb ik veel gegeten zeg!’’ Hoor je dezelfde avond in een Groningse achterhoek ‘’moieh... de pokkel knapt mie zowat’’ achter een grote pot bier vandaan komend. Heel subtiel jongens.
Maar nu moet ik niet te negatief overkomen over onze prachtige moedertaal, want ik weet zelf ook dat er veel mooie en positieve dingen in zitten. Ook ik ben er mee opgegroeid en dat zorgde soms voor lange uren naar Groningse familieleden luisteren. Maar wederom heb ik hier niks negatiefs over te zeggen. Want zeg nou zelf, geen Nederlander kan op een schattigere manier aangeven dat hij of zij je wil zoenen dan met ‘’Snoetje knovveln’’.
Als jonge geest ben ik trots op waar ik vandaan kom en weet ik net als alle Oldambsters dat dit altijd een deel van mijn identiteit zal zijn. Daarom ga ik mij de komende maanden blijven interesseren in onze taal en degenen die het spreken en wil ik jullie wat van mijn jonge visie meegeven.
Ik ben al aan het oefenen en aan het googelen naar Groningse uitspraken en daarbij kan ik toch niet ontkennen dat een van de uitspraken altijd centraal zal staan:
‘’Wie wöllen Hollands eren maar 't Grunings nooit verleren.’’
Nu ik nog…
Door Nienke van der Wal
